ನಾನು ಈ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ , ಏನು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ , ಬೇರೆ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತೇನೆ – ಎನ್ನುವವರಿಗೆ ಕಿವಿ ಮಾತು

“ನಾನು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಏನು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ, ಬೇರೆ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ” ಎಂಬವರು ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವರ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಾವು ಧರ್ಮದ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ, ಸಮಾಜದ ಹಾಗೂ ಆತ್ಮಚಿಂತನೆಯ ಅಂಶಗಳಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿ, ಅವರಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಕಿವಿಮಾತು ಹೇಳುವುದು ಅಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿದೆ ಈ ಕುರಿತು ಸವಿವರವಾದ ವಿವರಣೆ:

✅ 1. ದೇವಾಲಯದ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ

ದೇವಾಲಯವು ಕೇವಲ ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ನಿರ್ಮಿತ ಕಟ್ಟಡವಲ್ಲ. ಅದು ನಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಥದ ದಾರಿದೀಪ.

• ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿ ನೆಲೆಸಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ನಮ್ಮ ಪಾರಂಪರ್ಯ.

• ಇಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ, ಸಮಾಜಮುಖಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ.

• ದೇವಾಲಯದ ಗಂಟೆ  ಧ್ವನಿ, ದೀಪದ ಬೆಳಕು, ಗಾಯನದ ಶ್ರವಣ—all of these create a peaceful spiritual environment which cleanses the mind and soul.

ಹೆಸರು ಮಾತ್ರ ಭಕ್ತನಾದರೆ ಸಾಲದು, ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಯೊಂದಿಗೇ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಬೇಕು.

✅ 2. “ನಾನು ಏನು ಕೊಡಲ್ಲ” ಎಂಬ ಮನೋಭಾವನೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಕಿವಿಮಾತು

ಹೆಚ್ಚು ಮಂದಿ ಎಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟರೆ ದೇವರು ನಮಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ತಾತ್ವಿಕ ತಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಕೊಡುವ ಧರ್ಮ ಅಥವಾ ದಾನಧರ್ಮ:

• ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಸೇವೆಯ ರೂಪವಾಗಿದೆ.

• ಇದು ದೇವರಿಗೆ ಕೊಡುವುದು ಅಲ್ಲ – ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಹೃದಯದ ದರ್ಶನ.

• ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿನ ದೀಪ, ಎಣ್ಣೆ, ಹೂವು, ನೀರಾವರಿ, ಶೌಚಾಲಯ, ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ—all depend on devotees’ support.

ನೀವು ಕೊಡುವ ಹೂವಿನಿಂದ ದೇವರಿಗೆ ಸುಗಂಧವಲ್ಲದೆ, ನಿಮಗೆ ಪುಣ್ಯಸಂಚಯ.

✅ 3. “ನಾನು ಬೇರೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ” ಎನ್ನುವುದು ಏನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ?

ಈ ಮಾತಿನ ಹಿಂದಿರುವ ಅರ್ಥವು ಎರಡು ಬಗೆಯದು:

1. ಸ್ವತಂತ್ರ ನಂಬಿಕೆಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ – ಇದು ಸರಿ. ಎಲ್ಲ ದೇವರುಗಳೂ ಒಂದೇ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯಾಗಿರಬೇಕು.

2. ವೈಷಮ್ಯದಿಂದ ಬಂದ ನಿರಾಕರಣೆ ಅಥವಾ ಆಘಾತ – ಇದು ಆತ್ಮಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬೇಕು.

ಒಂದು ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಅನುಕೂಲವಾಗದಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ನಿಮ್ಮ ಹಕ್ಕು. ಆದರೆ ಹಿಂದಿನ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ನಿಂದಿಸುವಂತಾಗಬಾರದು.

✅ 4. ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬರದಿರುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ)

• ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹಿನ್ನೆಡೆ:
  ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ದೂರವಾಗುವುದರಿಂದ ಧರ್ಮಾಚರಣೆ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಧರ್ಮದ ಪರಿಚಯವೇ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.

• ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ತೊಡಕು:
  ನಮ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಪುರಾಣ, ಪರಂಪರೆ—all temple-centric. ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದರೆ ಇವೆಲ್ಲದರ ಬಿಚ್ಚರಿಕೆ ಕುಂದು.

• ಸಾಮಾಜಿಕ ಬೇರೆಹೋಗುವುದು:
  ದೇವಸ್ಥಾನವೆಂದರೆ ಸಮೂಹ ಭಕ್ತಿ, ಸೇವಾ ಚಟುವಟಿಕೆ, ಪರಿಚಯ, ಸಹಾಯ. ನೀವು ಹೊರಗಿದ್ದರೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ.

✅ 5. ಇಂಥವರಿಗೆ ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ಕಿವಿಮಾತು:

“ದೇವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋದರೆ, ದೇವರು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ದೇವರ ಮನೆಯತ್ತ ತಿರುಗಿದರೆ, ದೇವರ ಅನುಗ್ರಹ ಮುನ್ನಡೆಸುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ.“

“ನೀವು ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಬರದಿರುವುದರಿಂದ ದೇವರು ಕೋಪಗೊಳ್ಳಲಾರರು, ಆದರೆ ನೀವು ಅವಕಾಶ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಿರಿ – ಆತ್ಮಶಾಂತಿ, ಸಮುದಾಯ ಸಂಬಂಧ, ಧರ್ಮಪಾಠ ಎಲ್ಲವೂ.“

“ದೇವರು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದು ಸತ್ಯ, ಆದರೆ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಅದನ್ನು ನಿಷ್ಕಾರಣ ತಿರಸ್ಕರಿಸಬೇಡಿ.“

✅ 6. ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕು:

• ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ತಮ್ಮ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ತಾವು ಭಕ್ಷಿಸಿದ ಫಲವನ್ನು ದೇವರಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.

• ನಾವು ಏನು ಕೊಡದಿದ್ದರೂ ಸಹ ದೇವರು ನಮಗೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಜೀವ, ಪ್ರಾಣವಾಯು, ಜ್ಞಾನ—all are priceless.

• ನಾವು ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಲು ಅರ್ಚನೆ ಮಾಡುವುದಾದರೆ, ಅದು ನಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞತೆ.

✅ 7. ಕೊನೆಗೂ…

“ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಬರುವಿಕೆಯಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ದಾರಿಹೆಜ್ಜೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ‘ಏನು ಕೊಡಲ್ಲ, ಹೋಗಲ್ಲ’ ಎನ್ನುವುದರಿಂದ ದೇವರು ಕಳೆದುಹೋದವರಲ್ಲ – ನೀವೇ ಒಂದು ಪವಿತ್ರತೆಯಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಿರುವಿರಿ.”

ಇಂತಹವರನ್ನು ಟೀಕಿಸದೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಧರ್ಮದ ಮೌಲ್ಯಗಳು ಹಾಗೂ ದೇವಾಲಯದ ಸೇವೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವುದು ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ. ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳು ಹಲವರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಬದಲಾವಣೆ ತರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.