ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಬೋಧನೆ: ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ಮಧ್ಯೆ ಜೀವನದ ಮಾರ್ಗ
ಜೈನ ಧರ್ಮವು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ನಡುವೆ ಸಾರ್ಥಕ ಹಾಗೂ ಧರ್ಮಪರವಾದ ಬದುಕಿನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ಧೆ, ನಿರಾಳತೆ ಮತ್ತು ಅಹಿಂಸೆಯ ತತ್ತ್ವಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ನಡೆಸಬೇಕೆಂದು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಅನೇಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು, ತತ್ತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಬೋಧನೆಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಶುದ್ಧ ಹಾಗೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿವೆ.
ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಮೂಲ ತತ್ತ್ವಗಳು
ಜೈನ ಧರ್ಮವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸೆ, ಮೋಸ, ಆಕಾಂಕ್ಷೆ, ಮತ್ತು ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮನಶ್ಶಾಂತಿ, ಸಮರ್ಪಣಾ ಭಾವ ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ತತ್ತ್ವಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಶ್ರಮಿಸಬೇಕು.
- ಅಹಿಂಸೆ: ಜೈನ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಹಿಂಸೆ ಪರಮ ಧರ್ಮ ಎಂದು ಒತ್ತಿಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಪ್ರಾಣಿಗೆ, ದೊಡ್ಡದು ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕದು ಎಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸದೆ, ಹಾನಿ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಜೈನಧರ್ಮದ ಮೂಲ ಅಸ್ತಿತ್ವ. ಇದು ಕೇವಲ ಶಾರೀರಿಕ ಹಿಂಸೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ತತ್ತ್ವವಲ್ಲ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಕೃತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಹ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ತೊರೆಯಬೇಕು. ಅಹಿಂಸೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಣ್ಣಗಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕತೆಯಿಂದ ತುಂಬುತ್ತದೆ.
- ಸತ್ಯ: ಜೈನರು ಸದಾ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದರ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದು ಅಥವಾ ಮೋಸ ಮಾಡುವದು ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ವಿರೋಧಿ. ಜೈನಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವು ಮಾನವೀಯತೆಯ ಮೂಲಸ್ಥಂಭವಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ನಡವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ನಡೆದು, ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು ಸತ್ಯದ ಪಥ.
- ಅಸ್ತೇಯ: ಪರರಿರುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ಅವರದ್ದನ್ನು ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಪಡೆಯುವುದು, ಕೊಂಡುಹಾಕುವುದು ಅಥವಾ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ತಪ್ಪು ಎಂಬ ತತ್ತ್ವ. ಇದು ಕೇವಲ ಮಾಲಿನ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಾರದು ಎಂಬ ಹಠಮಾರಿ ಬುದ್ದಿಯನ್ನು ತೊಡಗಿಸುವುದು; ಇತರರ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಆಸೆಪಟ್ಟರೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾಲಿನ್ಯಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
- ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ: ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ಸಂಯಮದಿಂದ ಬದುಕಲು ಹಾಗೂ ಜ್ಞಾನವರ್ಧನೆಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಜೈನರು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯವು ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
- ಅಪರಿಗ್ರಹ: ಜೈನಧರ್ಮದ ಪ್ರಮುಖ ತತ್ತ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಅಪರಿಗ್ರಹ ಅತಿಯಾದ ಆಕಾಂಕ್ಷೆ, ಅಲಂಕಾರ, ಮತ್ತು ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಜೀವನವು ಸರಳವಾಗಿ, ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾರ್ಥಕವಾಗಿ ನಡೆಯಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ.
ಜೀವನದ ಮಧ್ಯದ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧೆ
ಜೈನ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನು ಧರ್ಮಪರವಾಗಿ, ಅಹಂಕಾರ, ಕೋಪ, ದ್ವೇಷ, ಮತ್ತು ಲೋಭದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿರುವಂತೆ ನಡೆಸಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ಬೋಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ದೇವತ್ವವಿದೆ ಎಂಬ ತತ್ತ್ವದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಜೈನ ಧರ್ಮವು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಒಂದು ಸಮಾನ ಬೋಧನೆ ಮತ್ತು ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವನದ ಹಾದಿ: ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ, ತಪಸ್ಸು, ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯ. ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸು ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ಧತೆ, ಸಂಕೋಚ, ಮತ್ತು ಅನೇಕಾಂತವನ್ನು (ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನುಷ್ಯತ್ವ) ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ. ಈ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನವು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಅಹಂಕಾರ ತೊರೆಯಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ: ಜೈನಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಭಾವನೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಜೀವನವನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿಸಲು ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನವು ಜೀವನವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ದಾರಿಗೆ ತರುತ್ತದೆ.
ಕ್ಷಮೆ ಮತ್ತು ಸಂಯಮ: ಕ್ಷಮೆ ಮತ್ತು ಸಂಯಮ ಎಂಬುದು ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಹೃದಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಗುಣಗಳಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಹೊಂದಿ, ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಬಹುದು.
ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಉಪಯೋಗ
ಜೈನರು ಪ್ರತಿದಿನದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಹಿಂಸೆ, ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಹಗಲಿರುಳು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ದಿನದ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರೆಯವರೆಗೆ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮವನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತಾ ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುವ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಬೋಧನೆ ನೀಡುತ್ತವೆ.
ಪರಸ್ಪರ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಸಮಾಜ ಸೇವೆ: ಜೈನರು ಅಹಿಂಸಾ, ಸಹಾನುಭೂತಿ, ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ಸಹಕಾರದಿಂದ ಸಮಾಜ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಜೀವನವನ್ನು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಗುರಿಯನ್ನು ನಮ್ಮದೇ ಆದ ಧರ್ಮಪರ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಧರ್ಮದ ಸಾಧನೆ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತಿಗೆ ಮಾರ್ಗ: ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಜೈನಧರ್ಮವು ಜೀವನದ ಮೂರ್ತಿಯು ತನ್ನ ಜ್ಞಾನ, ತಪಸ್ಸು, ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ (ಮೋಕ್ಷ) ಸಾಧಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಜೈನಧರ್ಮದ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಪ್ರೇರಣೆ
ಜೈನಧರ್ಮದ ತತ್ತ್ವಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಶ್ರದ್ಧಾ, ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ಹಾದಿಗೆ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ.
4o