ಈ ನುಡಿಗಟ್ಟು ಮಾನವಜೀವನದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ – ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ/ಆತ್ಮದ ಶುದ್ಧತೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು, ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಅವನ ಜೀವನ ಸಾರ್ಥಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಾಕ್ಯವು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನದ ಮಹತ್ವದ ಜೊತೆಗೆ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನೋಭಾವ, ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಮಾಜದ ಮೇಲಿನ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ತೋರುತ್ತದೆ.
1. ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯ – ಜೀವಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಣತುಂಬುವ ಶಕ್ತಿ
ದೇಹವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಪ್ರಮುಖ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. ಅದು ಶಕ್ತಿಯ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಮೂಲಸಾಧನ. ದೇಹ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದರಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ದಿಕ್ಕು ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ.
ದೇಹದ ರೋಗಗಳ ಪರಿಣಾಮ
ದೈಹಿಕ ರೋಗಗಳು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬಾಧಿಸುತ್ತವೆ.
ಶಕ್ತಿಯ ಕೊರತೆ, ದೈಹಿಕ ದುರ್ಬಲತೆ, ನೋವು, ಮತ್ತು ಅನಾರೋಗ್ಯವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಶಾರದ (ಸಮರ್ಪಿತ) ಜೀವನಕ್ಕೆ ದೈಹಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಮುಖ್ಯವಾದ್ದರಿಂದ, ನಿಯಮಿತ ವ್ಯಾಯಾಮ, ಸಮತೋಲನಯುಕ್ತ ಆಹಾರ, ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯಕರ ಶೀಲಗಳು ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ರೋಗಗಳು – ಮಧುಮೇಹ, ಹೃದ್ರೋಗ, ಹೈಪರ್ಟೆನ್ಷನ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಜೀವನದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸುತ್ತವೆ.
ದೇಹ ಬಲಹೀನವಾಗಿದ್ದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕಾರ್ಯಪಟುತೆಯೂ ಕುಗ್ಗುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದ ಆತನ ಜೀವನದ ಗುರಿಗಳು ತಲುಪಲು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
2. ಆತ್ಮನ ರೋಗ – ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ
ದೇಹದ ಅನಾರೋಗ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗೇ ಅಪಾಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಆತ್ಮದ ಅಥವಾ ಮನಸ್ಸಿನ ಅಶುದ್ಧತೆ, ದುಶ್ಶೀಲತೆ, ಅಹಂಕಾರ, ದ್ವೇಷ, ಹಗರಣ, ಸ್ವಾರ್ಥ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಇಡೀ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು.
ಆತ್ಮನ/ಮನಸ್ಸಿನ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಯ ಪರಿಣಾಮಗಳು
ಕ್ರೌರ್ಯ, ಕೋಪ, ಇರ್ಷೆ, ಅಸೂಯೆ, ಸ್ವಾರ್ಥ, ಬದ್ಧತೆ, ಮತ್ತು ಮೋಸ ಇಂತಹ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಗುಣಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬದುಕನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇತರರ ಜೀವನವನ್ನೂ ಹಾಳುಮಾಡಬಹುದು.
ಒಂದು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ದುಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿದರೆ, ಅದು ನೂರಾರು ಜನರ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಕುತ್ತಾಗಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಭ್ರಷ್ಟ ನಾಯಕರು, ಕಳ್ಳರು, ಮತ್ತು ಅಪರಾಧಿಗಳು ತಮ್ಮ ದುಷ್ಟ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ಇಡೀ ಸಮಾಜವನ್ನು ಹೊಡೆಸಬಹುದು.
ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿ ಇಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಬೇರೆ ಜನರ ಹಿತವನ್ನು ಗಮನಿಸದೆ ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದರಿಂದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅಶಾಂತಿ, ಹಿಂಸಾಚಾರ, ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಅನೀತಿಪರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು – ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಮೋಸ, ಕುಡಿತ, ಮಾದಕವಸ್ತುಗಳ ಬಳಕೆ, ಅಸಭ್ಯತೆ – ಇವು ಸಮಾಜವನ್ನು ತಲುಪಿಸಲಾಗದ ಪಾತಾಳಕ್ಕೆ ಎಳೆಯಬಲ್ಲವು.
3. ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ – ಸಮತೋಲನದ ಅವಶ್ಯಕತೆ
ವೇದಗಳು, ಧಾರ್ಮಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳು, ಮತ್ತು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಗಳೆಲ್ಲಾ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮದ ಸಮತೋಲನದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳುತ್ತವೆ.
ದೇಹವೇ ದೇಗುಲ ಎಂಬ ಮಾತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ದೇಹವನ್ನು ಪವಿತ್ರವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜೀವನದ ಮಾರ್ಗ.
ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗಿರಬೇಕು, ಇದರಿಂದಲೇ ಒಳ್ಳೆಯ ಯೋಚನೆಗಳು ಮೂಡುತ್ತವೆ.
ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಎರಡೂ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿದ್ದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಶಾಂತಿಯುತ, ಧರ್ಮನಿಷ್ಠ, ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಬಲ್ಲನು.
ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಣಗಳಾದ ದಯೆ, ಸಹಾನುಭೂತಿ, ಧೈರ್ಯ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ, ಪರೋಪಕಾರ, ಸಹಕಾರ ಇವುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಆತ್ಮದ ಆರೋಗ್ಯ ಉತ್ತಮಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
4. ಇತಿಹಾಸದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ – ಆಧುನಿಕ ಮಾದರಿಗಳು
ಗೌತಮ ಬುದ್ಧ – ರಾಜನಾಗಿ ಭೌತಿಕ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದರೂ, ಆತ್ಮದ ಶಾಂತಿಯ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಸತ್ಯದ ಹುಡುಕಾಟಕ್ಕೆ ಹೊರಟರು. ಅವರು ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವನದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಬೋಧಿಸಿದರು.
ಗಾಂಧೀಜಿ – ದೇಹವನ್ನು ಶ್ರಮದ ಮೂಲಕ ನಿರ್ವಹಿಸಿ, ಆತ್ಮವನ್ನು ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಅಹಿಂಸೆಯ ಮೂಲಕ ಪಾವನಗೊಳಿಸಿದರು. ಅವರ ತತ್ತ್ವಗಳು ಇಡೀ ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಯಾಯಿತು.
ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ಸುಭಾಷ್ ಚಂದ್ರ ಬೋಸ್ – ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ದೇಶ ಸೇವೆಗೆ ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟರು, ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ದೇಶಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳಸಿದರು.
ಆಧುನಿಕ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ – ಉತ್ತಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ನಾಯಕರು ಸಮಾಜವನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಲೋಭಿಗಳು ಸಮಾಜವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
5. ದೇಹ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ ಸರಿಯಾದ ಆಹಾರ, ವ್ಯಾಯಾಮ, ನಿಯಮಿತ ನಡವಳಿಕೆ ಅಗತ್ಯ.
ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮತ್ತು ವಿಂಗಡಣೆಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಿಂತನೆ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ, ಪರೋಪಕಾರ, ಸದ್ಗುಣಗಳು ಬೆಳೆಯಬೇಕು.
ಆತ್ಮ ಶುದ್ಧವಾಗಿದ್ದರೆ ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿಯೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮದ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದರೆ, ಅವರಿಂದ ಇಡೀ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತದೆ.
ಸಾರಾಂಶ
“ದೇಹದ ರೋಗ ಜೀವಕ್ಕೆ ಕುತ್ತು” ಎಂದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ದೈಹಿಕ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಅವನ ಜೀವನದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ. “ಆತ್ಮನ ರೋಗ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಕುತ್ತು” ಎಂದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ/ಆತ್ಮದ ದುಷ್ಪ್ರಭಾವ ಇಡೀ ಸಮಾಜದ ಶಾಂತಿ, ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಸಮಾನ ಗಮನ ನೀಡಬೇಕು.
“ಆರೋಗ್ಯವೇ ಮಹಾ ಭಾಗ್ಯ” ಎಂಬುದು ದೇಹಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸಿದರೆ, “ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸೌಜನ್ಯ” ಎಂಬುದು ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇಡೀ ಸಮಾಜವನ್ನು ಉಜ್ವಲಗೊಳಿಸಬಲ್ಲ ಸತ್ಯ.