ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು, ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಸೂಕ್ತ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ತಯಾರುಮಾಡುವುದು — ಇಂಥ ಶಿಕ್ಷಣ ನಮಗೆ ದೊರೆಯಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯ ಬಹಳ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳನ್ನು ಕೆಳಗಿನಂತೆ ನೀಡಬಹುದು:
1. ತಪ್ಪುಗಳು ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಅನಿವಾರ್ಯ:
ಮಾನವ ಜೀವಿತದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪುಗಳು ಸಹಜ. ಏಕೆಂದರೆ ನಾವು ಕಲಿಯುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ, ಅಶ್ರದ್ದೆಯಿಂದ ಅಥವಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ತಪ್ಪುಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆಯೆಂದು ಅರಿಯುವುದು, ಅದು ತಪ್ಪಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅನುಭವವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ.
2. ತಪ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಬದುಕುವುದು:
ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ:
ತಪ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಧೈರ್ಯದ ಸೂಚಕ
ತಪ್ಪಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ನೈತಿಕ ನಿಲುವುಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದು ಒಳಗಿನಿಂದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪ್ರಾರಂಭ
ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಳಗೆ ‘ನಾನು ಇನ್ನಿಲ್ಲಿ ತಪ್ಪುಮಾಡಬಾರದು’ ಎಂಬ ಬಲವಾದ ಬುದ್ಧಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತದೆ
ಇದು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ನಡೆಯುವ, ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ಹೊರುವ, ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯತತ್ತ್ವಗಳನ್ನು ಅರಿಯುವ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತದೆ.
3. ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲ ಗುರಿ:
ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆ ಅಂಕ ಪಡೆದರೂ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರದಿದ್ದರೆ, ಆ ಶಿಕ್ಷಣ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ.
ನಿಜವಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ಎನ್ನುವುದು:
ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಕಲಿಸುವುದು
ಸತ್ಯ, ಧರ್ಮ, ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬೋಧಿಸುವುದು
ತಪ್ಪಿಗೆ ತಕ್ಕ ಪರಿಣಾಮಗಳೆಂಬ ನೈತಿಕತೆ ಕಲಿಸುವುದು
ತಪ್ಪನ್ನು ಮರೆಯದಂತೆ, ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಕಲಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಪಾಠ ನೀಡುವುದು
4. ಶಿಕ್ಷೆಯ ಮಹತ್ವ – ತಡೆಗೋಡೆ ಅಲ್ಲ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ:
ಶಿಕ್ಷೆ ಎಂದರೆ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಸಾಧನವಲ್ಲ.
ಇದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ತನ್ನ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಅರಿಯುವ ಅವಕಾಶ.
ಶಿಕ್ಷೆ ಸತತವಾಗಿ ಆತನ ಆಳವೊಳಗಿನ ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಉಪಯೋಗವಾದಾಗ ಅದು ನಿಜವಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಾಗುತ್ತದೆ.
ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ಶಿಕ್ಷೆಯ ಭಯವಲ್ಲ, ಬದಲಾವಣೆಯ ಅರ್ಥ ಗ್ರಹಿಸುವ ಮನಸ್ಸು ಉಂಟಾಗಬೇಕು.
5. ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಪ್ರಜೆಗಳ ಅಗತ್ಯತೆ:
ಪ್ರಸ್ತುತ ಯುಗದಲ್ಲಿ:
ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ, ನಿರ್ದಯತೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ
ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ, ನೈತಿಕ ಮೌಲ್ಯಪೂರ್ಣ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಬಹುಮೂಲ್ಯ
ಇಂಥ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೇ:
ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ
ಸತ್ಯದ ಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ ನಿಂತು ಧೈರ್ಯವಂತಿಕೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ
ಭವಿಷ್ಯದ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ಆದರ್ಶ ಆಗುತ್ತಾರೆ
6. ಇಂತಹ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸಾಧ್ಯತೆ:
ಇದಕ್ಕಾಗಿ:
ಮನೆಯೆಂದರೆ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಮೊದಲ ಪಾಠಶಾಲೆ ಆಗಬೇಕು
ಶಾಲೆಗಳು ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವರ್ಧನೆಗೆ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯ ನೀಡಬೇಕು
ಶಿಕ್ಷಕರು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ಆಗಿ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಹೃದಯವನ್ನೇ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಬಲ್ಲವರಾಗಬೇಕು
ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ತಕ್ಕ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೈತಿಕ ಕಥೆಗಳು, ಚರ್ಚೆಗಳು, ಸಂವಾದಗಳು ನಡೆಯಬೇಕು
ನಿಷ್ಕರ್ಷೆ:
“ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರೆ ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಶಿಕ್ಷೆ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು, ಅದು ಅವಮಾನವಲ್ಲ – ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಕೋಣವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಕಲಿಯಬೇಕು.
ಈ ತತ್ವಗಳು ಆಳವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಿದರೆ ನಾವು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ, ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಸಮಾಜವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಬಹುದು.
ಈ ತರದ ಶಿಕ್ಷಣ ನಮಗೆ ಸಿಗಲಿ, ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಿಗಲಿ, ಸಮಾಜಕ್ಕೂ ದೊರೆಯಲಿ – ಇದು ನಮ್ಮ ಹೃದಯಪೂರ್ವಕ ಆಶಯ.