ಪರಿಚಯ:
ವಿದ್ಯೆ ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಪುಸ್ತಕದ ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ. ಅದು ಮಾನವನ ಒಳಿತು, ಬುದ್ಧಿವರ್ಧನೆ, ಶ್ರದ್ಧೆ, ವಿವೇಕ, ನೈತಿಕತೆ, ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಮುಂತಾದ ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. ವಿದ್ಯೆಯ ಉದ್ದೇಶ ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು, ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವುದು.
ವಿದ್ಯೆ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಪೂರಕ:
ಬುದ್ಧಿವರ್ಧನೆ: ವಿದ್ಯೆ ಮಾನವನ ತರ್ಕಶಕ್ತಿಯನ್ನು, ವಿಚಾರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು, ನೈತಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಯಿಸುತ್ತದೆ.
ವಿವೇಕದ ಬೆಳವಣಿಗೆ: ವಿದ್ಯೆ ಏನು ಸರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಏನು ತಪ್ಪು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ಯುಕ್ತಿಮಟ್ಟದ ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ: ವಿದ್ಯೆಯ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನೊಳಗಿನ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ.
ಸಮಾಜದ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ: ವಿದ್ಯೆ ಹೊಂದಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಸಮಾಜ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾನೆ; ಅರ್ಥಾತ್ ವಿದ್ಯೆ ಸಮಾಜದ ಉನ್ನತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ವಿದ್ಯೆ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಮಾರಕವಾಗುತ್ತಿರುವುದೇ? ಹೌದು, ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡುತ್ತಿರುವುದೇನೆಂದರೆ, ವಿದ್ಯೆ ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಮಾರಕವಾಗಿ ತೋರುತ್ತಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳಿವೆ:
ಸ್ವಾರ್ಥಮಯ ವಿದ್ಯೆ:
ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಕೇವಲ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆಯ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಸ್ಥಿತಿ. ಜ್ಞಾನ, ನೈತಿಕತೆ ಇಲ್ಲದೆ ಕೇವಲ ಉದ್ಯೋಗೋದ್ದೇಶದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ಹಿಂಜರಿಸುತ್ತಿದೆ.ಉದಾಹರಣೆ: ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಅಥವಾ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದವರು ಬಲವಂತದಿಂದ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ದುಡಿಯುವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಅಹಂಕಾರದ ಬೆಳವಣಿಗೆ:
ವಿದ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿದೆ. “ನಾನು ಎಷ್ಟೋ ಕಲಿತವನು”, “ನಾನು ಇತರರಿಗಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠನು” ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಬುದ್ಧಿಯ ಹ್ರಾಸಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.ನೈತಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಕುಸಿತ:
ವಿದ್ಯೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಮೌಲ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ವ್ಯಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ದುರುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗೆ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕಿಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಜ್ಞಾನ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.ವಿಚಾರ ಶಕ್ತಿಯ ದುರ್ಬಳಕೆ:
ವಿದ್ಯೆ ತರ್ಕಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದರೂ, ಕೆಲವರು ಅದನ್ನು ಸ್ವಾರ್ಥಪೂರಿತ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿದರೆ ಅದು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.ಉದಾಹರಣೆ: ಕದನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಸೈಬರ್ ಕ್ರೈಂ, ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಹನಿಯ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆಯ ದುರುಪಯೋಗ.
ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಕೊರತೆ:
ಅತಿಯಾದ ಅಧ್ಯಯನ ಅಥವಾ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ಮಾನವನ ಹೃದಯದಿಂದ ಮಾನವೀಯತೆ, ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ, ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಆಧುನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಸಮತೋಲನ:
ಇಂದು ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬುದ್ಧಿವರ್ಧನೆಗೆ ಕಡಿಮೆ ಜಾಗ ನೀಡುತ್ತಿದೆ:
ಕೇವಲ ಅಂಕಗಳ ಪೈಪೋಟಿ,
ಕಿರಿಯ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಅಪಾರ ಒತ್ತಡ,
ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿದ್ಯೆಯ ಕೊರತೆ,
ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ಕಡಿಮೆ ಅವಕಾಶ,
ಇವು ಎಲ್ಲವೂ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಬುದ್ಧಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಮಾರಕವಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಕಾರಣಕರ್ತವಾಗಿವೆ.
ಸಾರಾಂಶ:
ಶುದ್ಧ ಹೃದಯದಿಂದ, ನೈತಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ಪಡೆದ ವಿದ್ಯೆ ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ವಿಕಸಿಸುತ್ತದೆ, ಮಾನವತೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ವಾರ್ಥಪೂರಿತ, ಮೌಲ್ಯಶೂನ್ಯ ವಿದ್ಯೆ ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಅವನತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು
ಹೀಗಾಗಿ ವಿದ್ಯೆ ಬೆಳೆಸಿದಾಗ, ಜ್ಞಾನ-ನೈತಿಕತೆ-ವಿವೇಕ-ಮಾನವೀಯತೆ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕೂ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ವಿದ್ಯೆಯೇ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಮಾರಕವಾಗುವ ಅಪಾಯವಿದೆ.
ಉಪಸಂಹಾರ (ಒಂದು ಚಿಂತನೀಯ ವಾಕ್ಯ):
“ವಿದ್ಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಬೆಳೆಯಬೇಕು, ವಿದ್ಯೆಯಿಂದ ಬುದ್ಧಿ ಕೊಳೆಯಬಾರದು.“