ವಿದ್ಯೆ ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ, ಅದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ದಾರಿಯಾಗಬೇಕು. ಆದರೆ, ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಕರಾಗಿ ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಆರೋಪ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಸಮಾನಾಂತರವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣವು ಮಕ್ಕಳ ಆಂತರಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಬೆಳಸಿ, ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನೂತನ ವಿಕಾಸವಂತರನ್ನು ಒದಗಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಇಂದು ಅದರ ತಲೆತಗ್ಗಿಸುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎದುರಾಗಿದೆ. ಈ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದೋಷಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸೋಣ.
1. ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟತೆಯ ಕೊರತೆ
ಈಗಿನ ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಹೊಸದಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಲು ಮತ್ತು ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸಬಹುದಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚು ವಿಷಯಗಳ ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರೂ, ಜೀವನ ಕೌಶಲ್ಯಗಳು, ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆ, ಮತ್ತು ನಿರ್ಧಾರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಅವರು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಲು ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ.
ನಮ್ಮ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವು ಸಕ್ರಿಯ ಕಲಿಕೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತು ನೀಡದೆ ಮಾಹಿತಿಯ ಕಂಠಪಾಠಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ.- ನೈಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಸಿದ್ಧತೆ ಕಲಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಅದನ್ನು ನಾವು ಗಮನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
- ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳು, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ನವೋದಯ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ.
2. ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕಲಿಕೆಯ ಅಭಾವ
ಸೃಜನಶೀಲತೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಾಧನೆಯ ಮೂಲಾಧಾರ. ಆದರೆ, ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ತತ್ವಗಳ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿರುವ ಕಾರಣ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ನಾವೀನ್ಯತೆಯನ್ನು ಕುಂದಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರು ಪರೀಕ್ಷಾ ಅಂಕಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಹೊಸ ಚಿಂತನೆಗಳು ಮತ್ತು ನವೀನತೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ.
- ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅವರ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಮೀರಿ ಓದಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ, ಆದರೆ ಸಂಶೋಧನೆ, ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕಲಿಕೆ, ಮತ್ತು ಸ್ವತಃ ಕಲಿಯುವಿಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿತವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
- ಕಲಿಕೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಕಠಿಣ ಪರೀಕ್ಷಾ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿದ ಕಾರಣ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಗ್ರಹಿಸಿದ ವಿಷಯವನ್ನು ನೈಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಳಸಬೇಕು ಎಂಬುದರ ಅರಿವು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.
3. ಶಿಕ್ಷಕರ ತಯಾರಿ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುಣಮಟ್ಟ
ಶಿಕ್ಷಕರು ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಹೃದಯ. ಅವರ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಬೋಧನೆಯ ಶೈಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿರುವ ತರಬೇತಿ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಸಂಪತ್ತುಗಳ ಕೊರತೆ ಇದನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿದೆ.
- ಹಳೆಯ ಮತ್ತು ನವೀನ ಯುಗದ ನಡುವಿನ ಗಾಲಿ ಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸದೆ, ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
- ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಸಹಿತ ಬೋಧನೆ ನೀಡಲು ಸಾಕಷ್ಟು ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
- ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ವಿಭಿನ್ನ ಕಲಿಕೆ ಶೈಲಿಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಬೋಧನೆ ಮಾಡುವುದು ಕಡಿಮೆ ಆಗಿದೆ.
4. ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಜೀವನ್ಮೂಲ ಕೌಶಲ್ಯಗಳ ಕೊರತೆ
ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಪದವಿ ಪಡೆದು ಉದ್ಯೋಗ ಅರಸಿದಾಗ, ಆ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ನೈಪುಣ್ಯಗಳು ಅವನಲ್ಲಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮ ಉದ್ಯೋಗಬದ್ಧವಲ್ಲದ ಕಾರಣ, ಆರ್ಥಿಕ ನಿರ್ಧಾರ, ಸಂಘಟನಾ ಕೌಶಲ್ಯ, ಸಂವಹನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ನಿರ್ಧಾರಶಕ್ತಿಯಂತಹ ಕೌಶಲ್ಯಗಳು ಕಡಿಮೆ ಆಗಿವೆ.
- ಶಿಕ್ಷಣದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಉದ್ಯೋಗಪದ್ಧತಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ರೂಪುಗೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ, ಅದರ ಕಡೆ ಗಮನವಿಲ್ಲ.
- ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುವ ಉದ್ಯೋಗಮುಖಿ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕೊರತೆ ಇದೆ.
- ಉದ್ಯೋಗ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಅತಿ ಕಡಿಮೆ.
5. ಪೋಷಕರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಒತ್ತಡ
ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವ ಉದ್ದೇಶ ಏನು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಅಂಕಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವ ಮನೋಭಾವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಆಳವಾದ ಕಲಿಕೆಯತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತಿಲ್ಲ.
- ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅವರ ನೈಜ ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅರಿತು, ಅವರ ಪ್ರತಿಭೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವುದು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.
- ಶಿಕ್ಷಣ ಕೇವಲ ಸರ್ಟಿಫಿಕೆಟ್ ಪಡೆಯಲು ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಬಾರದು, ಆದರೆ ಅದು ಜೀವನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬೇಕು.
6. ಮೌಲ್ಯಪೂರ್ಣ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕೊರತೆ
ಶಿಕ್ಷಣವು ಕೇವಲ ಉದ್ಯೋಗ ಪಡೆಯುವ ಸಾಧನವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣವು ಒಳ್ಳೆಯ ನಾಗರಿಕರನ್ನು, ಸಮಾಜಮುಖಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು, ಸತತ ಕಲಿಯುವ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ರೂಪಿಸಬೇಕು. ಇಂದು ಮೌಲ್ಯಪೂರ್ಣ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.
- ಸಜ್ಜನತೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಶಿಸ್ತು, ನೀತಿ-ನಿಷ್ಠೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಗುಣಗಳನ್ನು ಬೋಧನೆಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಡಲು ಶಿಕ್ಷಣದ ಕಾಳಜಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.
- ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ಸಾಧಕ ಸಮಾಜದ ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಬೇಕು, ಆದರೆ ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಅದನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಸಮಸ್ಯೆ ಪರಿಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಮಾರ್ಗಗಳು
ಈಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಸಾಧಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಲು ಕೆಲವು ಮಹತ್ವದ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ:
ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ:
- ಜೀವನ್ಮೂಲ ಕೌಶಲ್ಯ, ಸಂವಹನ, ಆರ್ಥಿಕ ನಿರ್ಧಾರಗಳು, ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ, ನಾಯಕತ್ವ ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಬೇಕು.
ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕಲಿಕೆಯ ಉತ್ತೇಜನೆ:
- ಕೇವಲ ಪಠ್ಯಾಧಾರಿತ ಕಲಿಕೆ ಬದಲು, ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕಲಿಕೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತು ನೀಡಬೇಕು.
ಶಿಕ್ಷಕರ ತರಬೇತಿ:
- ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಸಹಿತ, ನವೀಕೃತ ತರಬೇತಿ ನೀಡಬೇಕು.
- ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಹಾಗೂ ಸೃಜನಶೀಲತೆಗೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡುವ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು.
ಉದ್ಯೋಗೋದ್ಯಮ ಶಿಕ್ಷಣ:
- ಉದ್ಯೋಗಮುಖಿ ತರಬೇತಿ, ಉದ್ಯಮಶೀಲತೆ, ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಕಾರ್ಯಪದ್ಧತಿ ಕಲಿಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಬೇಕು.
- ಹವ್ಯಾಸಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಿ, ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಅಭ್ಯಾಸ ಒದಗಿಸಬೇಕು.
ಪೋಷಕರ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಒಡನಾಟ:
- ಪೋಷಕರು ಮಕ್ಕಳ ಅಭಿರುಚಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ, ಅವರ ಸಾಧನೆಯ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಬೇಕು.
- ಅಂಕಗಳ ಒತ್ತಡದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿ, ನೈಜ ಕಲಿಕೆಯತ್ತ ಒಲವು ತರುವುದೇ ಮುಖ್ಯ.
ಸಾರಾಂಶ
ಪ್ರಸ್ತುತ ವಿದ್ಯೆ ಸಾಧಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೋತಿದೆ ಎಂಬ ಮಾತು ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಎತ್ತುತ್ತದೆ. ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸವು ಕೇವಲ ಓದು, ಪರೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಅಂಕಗಳ ಆಟವಾಗದೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬೇಕು. ಪಾಠ್ಯಕ್ರಮದ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ, ಶಿಕ್ಷಕರ ತರಬೇತಿ, ಉದ್ಯೋಗೋದ್ಯಮ ಶಿಕ್ಷಣ, ಮತ್ತು ಪೋಷಕರ ಸಕ್ರಿಯ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಸಾಧಕರನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ. ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುರಿ “ಜ್ಞಾನ ಹೊಂದಿದ ಸಾಧಕರನ್ನು” ರೂಪಿಸುವುದು ಆಗಬೇಕು.