ಪರಿಚಯ
ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಆಚರಣೆ ಅಲ್ಲ; ಅದು ಭಕ್ತಿ, ಶ್ರದ್ಧೆ, ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ಮನಶುದ್ಧಿಯ ಸಂಕೇತ. ಹಳೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆಯು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ, ತಾತ್ತ್ವಿಕ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆಯ ರೂಪ ಬಹಳ ಬದಲಾಗಿದೆ – ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅದು ಪ್ರದರ್ಶನ, ಆಡಂಬರ, ಆರ್ಥಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ತೋರಿಕೆ, ಅಥವಾ ಕೇವಲ ಆಚರಣೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದೆ. ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಜನರಿಗೆ ಅರಿವು ಮಾಡಿಸುವುದೇ **“ಪೂಜೆ – ಅಂದು, ಇಂದು – ಅಭಿಯಾನ”**ದ ಉದ್ದೇಶ.
ಅಂದು ಪೂಜೆ (Traditional Worship Practices)
ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿ – ಪೂಜೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಸರಳತೆ – ಹೂವು, ಎಲೆ, ಹಣ್ಣು, ನೀರು, ಧೂಪ, ದೀಪ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಸಮುದಾಯ ಒಗ್ಗಟ್ಟು – ಗ್ರಾಮ ದೇವರ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಜನರು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿ ಉತ್ಸವ ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಸಂಸ್ಕಾರ – ಪೂಜೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಪಾಠ ಕಲಿಸುವ ಮಾರ್ಗವಾಗಿತ್ತು.
ಸೇವೆಯ ಅಂಶ – ಅನ್ನಸಂತರ್ಪಣೆ, ಹಸಿದವರಿಗೆ ಆಹಾರ, ಬಡವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಪೂಜೆಯ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು.
ಇಂದು ಪೂಜೆ (Modern Worship Practices)
ಆಡಂಬರ ಮತ್ತು ವೈಭವ – ಹೆಚ್ಚು ಹಣ, ಬಂಗಾರದ ಅಲಂಕಾರ, ಶಬ್ದಮಯ ಮೆರವಣಿಗೆ.
ವ್ಯಾಪಾರೀಕರಣ – ದೇವಸ್ಥಾನಗಳು ಮತ್ತು ಪೂಜಾ ವಿಧಾನಗಳು ವ್ಯಾಪಾರದ ರೂಪ ತಾಳುತ್ತಿರುವುದು.
ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಪ್ರಭಾವ – ಆನ್‌ಲೈನ್ ಪೂಜೆ, ಮೊಬೈಲ್ ಆಪ್ ಮೂಲಕ ಸೇವೆ ಬುಕ್ಕಿಂಗ್.
ತೋರಿಕೆ ಹೆಚ್ಚು, ಭಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ – ಕೆಲವರು ಭಕ್ತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನ ತೋರಿಕೆಗಾಗಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕ ಒತ್ತಡ – ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪೂಜೆ ‘ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ತೋರಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ’ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಅಭಿಯಾನದ ಉದ್ದೇಶಗಳು (Objectives of the Campaign)
ಅಂದು–ಇಂದಿನ ಪೂಜೆಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸುವುದು.
ಪೂಜೆಯ ನಿಜವಾದ ಉದ್ದೇಶ ಭಕ್ತಿ, ಶಾಂತಿ, ಮನಶುದ್ಧಿ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನಪಿಸುವುದು.
ಅತಿಯಾದ ಆಡಂಬರ, ವ್ಯರ್ಥ ಖರ್ಚು ತಡೆಯಲು ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವುದು.
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪೂಜೆಯ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅರ್ಥ ಬೋಧಿಸುವುದು.
ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸಮಾಜ ಸೇವೆಯೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸುವುದು (ಉದಾ: ಅನ್ನಸಂತರ್ಪಣೆ, ಶಿಕ್ಷಣ ಸಹಾಯ, ಆರೋಗ್ಯ ಶಿಬಿರ).
ಅಭಿಯಾನವನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರುವ ವಿಧಾನಗಳು
ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು – ಪೂಜೆಯ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಉಪನ್ಯಾಸ.
ಶಾಲೆ–ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳು – ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮೌಲ್ಯಪಾಠ.
ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿಯಾನ – ಚಲನಚಿತ್ರ, ನಾಟಕ, ವೀಡಿಯೊಗಳ ಮೂಲಕ ಸಂದೇಶ ಹರಡುವುದು.
ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಾರ – “ಸರಳ ಪೂಜೆ – ಶುದ್ಧ ಭಕ್ತಿ” ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು.
ಪೂಜೆ + ಸಮಾಜ ಸೇವೆ – ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಬ್ಬ ಅಥವಾ ದೇವರ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜಹಿತ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವುದು.
ಅಭಿಯಾನದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳು
ಭಕ್ತಿ ಶುದ್ಧತೆ – ಜನರಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ದೈವಭಕ್ತಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.
ಆಡಂಬರ ಕಡಿಮೆ – ವ್ಯರ್ಥ ಖರ್ಚು ತಡೆಯುತ್ತದೆ, ಹಣವನ್ನು ಸಮಾಜ ಹಿತಕ್ಕೆ ಬಳಸಬಹುದು.
ಮೌಲ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ – ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಧರ್ಮ–ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ತಲುಪುತ್ತದೆ.
ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ – ಪೂಜೆಯೊಂದಿಗೆ ಬಡವರಿಗೆ ನೆರವು, ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರೋಗ್ಯ ಸಹಾಯ ಸಾಧ್ಯ.
ಒಗ್ಗಟ್ಟು – ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು ಜನರಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ–ಸೌಹಾರ್ದತೆ ಬೆಳೆಯಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.
ಸಾರಾಂಶ
“ಪೂಜೆ – ಅಂದು, ಇಂದು – ಅಭಿಯಾನ” ಎನ್ನುವುದು ಕೇವಲ ಪೂಜೆಯ ಆಚರಣೆ ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ಅಲ್ಲ. ಇದು ಪೂಜೆಯ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥವಾದ ಭಕ್ತಿ, ಶ್ರದ್ಧೆ, ಶಾಂತಿ, ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಮರುಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ. ಪೂಜೆ ಅಂದರೆ ಕೇವಲ ದೇವರಿಗೆ ನೈವೇದ್ಯವಲ್ಲ, ಅದು ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ಧತೆ, ಸಮಾಜದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಮತ್ತು ಮಾನವ ಸೇವೆಯ ಮಾರ್ಗ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವುದೇ ಇದರ ಗುರಿ.